Ja het is druk geweest de afgelopen maanden. De zomer is aangebroken, Nederland gaat slapen en ik dus ook een beetje. Afgelopen 2-3 maanden hebben in het teken gestaan van zaaien en oogsten. Ik heb een leiderschapstraject en diverse teamontwikkelingstrajecten afgerond.
Een van de inspirerende momenten voor mij waren de verhalen van de teamleiders die ik heb getraind, gecoacht en in hun intervisies heb mogen begeleiden op hun onderlinge samenwerking en hun leiderschap. Als de beweging dan werkelijk daar is, maar ook de openheid op mislukkingen en ik zie geraaktheid of gelukkige gezichten, het mopperen en daarna het lachen, of de opluchting bij een nieuw inzicht…. dan zijn dat voor mij signalen waar ik blij van word. De omgeving merkt hun groei. Wauw, wat een bevoorrecht mens ben ik dat ik hieraan mag meewerken!
Ook hier is de borging in de waan van de dag een nadrukkelijk aandachtspunt. Blijf je in je leiderschap krachtig en authentiek? En ook al zijn afspraken over de borging gemaakt, blijf ik de mensen waarmee ik heb gewerkt een beetje volgen…
Het is alsof je iemand leert fietsen. Eerst met zijwieltjes laten fietsen, daarna (zonder de wieltjes) er achteraan lopen en het zadel vasthouden, vervolgens het zadel loslaten en zien hoe het fietsje slingert langs een braambosje, het hek met vertrouwen en soms ook met kloppend hart open zetten, de fietser het fietspad op laten gaan, en zelf deze lang nakijken…
Het hek is open. Ze zijn de straat opgegaan, ik heb ze nagekeken en bel ze na de vakantie of ze de afgelopen maanden fijn hebben gefietst…