It takes two to tango, maar 84 of 40 mag ook!

Begin augustus heb ik een leiderschapsworkshop met behulp van de Argentijnse tango verzorgd voor 6 leiderschapsopleidingen (84 man). In de avond van de 2e opleidingsdag in 6 parallel lopende groepen was deze gezamenlijke workshop gepland. Voor wie nog puf had: als je nog wilt oogsten, kom dan in beweging…

Dan wordt het spannend voor de deelnemers omdat:

• mensen letterlijk dichtbij komen in een grote deels onbekende groep
• er spannende thema’s aan de orde kunnen komen

Het wordt spannend voor mij omdat:

• het erg warm en zonnig is, mensen op het buitenterras aan de Sangria zitten en het strand 50 meter verderop is
• er de gelegenheid is om ook weg te gaan, NIET mee te doen en te kijken
• ik ook 3 danspartners/coaches heb meegenomen om 84 man te kunnen bedienen

Aiaiaiii.. wie gaat er straks uberhaupt nog meedoen? Ik had na de tweede aanblik voor mezelf besloten: al doet er maar 1 mens mee, it takes two to tango, ik ga er vol voor.

Er zijn zo’n 60 mensen ingestapt… We hebben met liefde en plezier met ze gewerkt. Het was intensief. En er is ook veel gelachen en uitgewisseld. Na de pauze waren er nog enkele afhakers: “ik ben bekaf… ik heb al zo’n lange dag achter de rug.” “Ik wil alleen maar dansen en lekker bewegen, .. even niet nog meer reflecteren”. Tja, dat zegt iets over de timing, de afstemming over de werkvormen en intensiteit overdag. Dat laatste trek ik mezelf aan.

Maar de doorzetters waren razend enthousiast. Later zag ik een aantal reacties terug. Ik had er expliciet naar gevraagd. “Dat je niet mee hebt gedaan!!” “Dat je niet bent gebleven, na de pauze begon het pas echt!!!” “Ik heb niet meegedaan, maar het plezier, de scherpte en de zorgvuldigheid spatte er vanaf”. “Ik vond het intiem om het als buitenstaander te bekijken”.
Gelukkig! Er is dus een aantal mensen geraakt. It takes only two to tango…. 84 mag ook en als het er 60 of 40 zijn is het ook goed.