Hollen en stilstaan

Mijn laatste berichtje was al weer van dik 2 maanden geleden. Time flies when you’re having fun, ook wanneer je moet hollen en dan weer in een keer stil staat.

Een recente aanbestedingsvraag was daar een goed voorbeeld van: op 19 december kreeg ik de vraag binnen met het verzoek op 31 december alle documentatie in te leveren. Tussentijds is er alleen contact per mail mogelijk voor vragen. Na de eerste frustraties (“hoe haalt iemand het @@!#@@!!! in zijn hoofd om zo vlak voor de kerst ……”) heb ik besloten om de vraag opnieuw te lezen en te bezien of ik mijn verontwaardiging opzij kon zetten. Als ik er inspiratie en energie van zou krijgen dan zou ik er in duiken. Ik hoef tenslotte niet te offreren, alleen als ik dat wil… Pas dan gaan we hollen… Ook met het risico niet geselecteerd te worden. De troostprijs is een mooie gelegenheid je te laten zien.

Nou, de inspiratie was er, ik heb gehold en had een alibi om tweede Kerstdag met de schoonfamilie over te slaan. Ik was gezegend met de mensen die in deze tijd met me hebben meegewerkt en meegedacht, ook al was ik zelf het (schrijf-)haasje. En uiteindelijk met mijn secretaresse vlak voor oudjaar de boel door- en wegwerken. Wat een topper!

Dan komt het moment waarin je hoort dat je door de voorselectie bent gekomen en moet presenteren. Opnieuw hollen. En in die presentatie heb ik een moment gevonden waarin ik natuurlijk, afgestemd en oprecht heb teruggeven waarom deze aanbesteding een onderbouwend voorbeeld is van (een deel van) hun vraagstelling: Deze organisatie wil in het leiderschap veel meer verbinding zoeken met haar stakeholders. De aanbesteding had daar in mijn ogen weinig kenmerken van. Even stilstaan bij de gang van zaken. Mijn feedback was oprecht. Ik heb ze zelfs bedankt voor de invulling van mijn tweede Kerstdag. Dit was gezien de timing in de selectie wel spannend maar ook waarachtig. Ze konden het waarderen, gelukkig.

Uiteindelijk ben ik het met mijn team niet geworden. Een andere partij had meer (uitsluitend) ervaring in deze branche. Ons team had ruimschoots ervaring hierin, maar ook andere branche-ervaringen.

Na het hollen was het weer in ene stilstaan, je verlies nemen, wonden likken en trots zijn dat je vanuit inspiratie bent ingestapt, naar eer en geweten hebt gehandeld en zeker niet alleen vanuit omzet. Een paar dagen later bellen 3 andere potentiële opdrachtgevers: of ik op korte termijn met ze wil praten. Ik heb mijn sprintschoenen klaar gezet…