Het is precies 5 jaar geleden dat ik me heb ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. De tijd is werkelijk omgevlogen. Het is zo’n periode om eens stil te staan bij: wat ben ik er wijzer/gelukkiger van geworden, wat deed ik toen, wat doe ik nu, met wie loop (liep) ik als gids mee om een mooiere werkwereld neer te zetten? Dan komen een heleboel herinneringen en gedachten op die uiteindelijk leiden tot: het klopte toen en het klopt nu. Met dank aan mijn opdrachtgevers, onderaannemers en niet te vergeten mijn thuisfront, familie en vrienden.
En natuurlijk heb ik (nog steeds) te leren om met vertrouwen te dansen op de golven van veel of juist minder werk. Maar wat een lol, wat een stappen hebben mijn opdrachtgevers gezet, wat heb ik meer zelfvertrouwen gekregen (en daarvoor ook gezweet en zorgen gemaakt).
Alle reden voor een feestje. Maar met wie vier je zoiets als zzp-er? Mijn klanten? Mijn lief?
Met mij lief ga ik uit eten als eerbetoon aan wie hij is en dank voor zijn steun in bange dagen. Met mijn klanten vier ik vooral hun overwinningen op momenten die er voor hun toe doen. Dit als eerbetoon aan hun moed en inzet. En dat kan allerlei vormen hebben. Dus dat ik 5 jaar als onderneming besta is voor hun minder relevant.
Ik heb ervoor gekozen om het met mijn secretaresse te vieren. Zij heeft me vanaf het begin op weg geholpen en (onder-)steunt me door dik en dun. We zijn samen op pad geweest en hebben ons te goed gedaan aan een stad die een beetje de sfeer van mijn bedrijf weerspiegelt: kleinschalig, maatwerk, oog voor het oude en het nieuwe, oog voor de mens en zijn/haar welzijn, bourgondisch royaal en een diep gewortelde vrolijkheid met de zachte g: Den Bosch. We hebben, uiteraard, Bossche Bollen gegeten, een historische vaar- en wandeltocht gemaakt, het Jeroen Bosch museum en de Sint-Jan kathedraal (inclusief het beeldje van de bellende engel) bezocht, we hebben gegeten, gekletst en vooral heel veel lol gehad en gevierd dat ik als onderneming besta.
Zo, ik kan er weer tegenaan!